Solon

Solon urodził się w biednej arystokratycznej rodzinie jako potomek króla Medontiusa. Swoje doświadczenia czerpał z podróży na Cypr i do Egiptu.

Kiedy Megerowie przejęli Salaminę i zaczęli zagrażać Atenom, Solon nakłonił Ateny do ataku na Megerę. Po wygranej wojnie Solon był celebrowany zarówno przez arystokrację, jak i zwykłych ludzi. Następnie został wybrany archontem i miał prawo zmieniać konstytucję i prawa. Sam wprowadził demokratyczne reformy, które wyprowadziły Ateny z kryzysu, a następnie zrezygnował z urzędu.

Reformy przeprowadzone przez Solona:

• Anulował wszystkie długi bez odszkodowania i wykupił zadłużonych obywateli z niewoli.
• Zniósł prawo, zgodnie z którym długi były gwarantowane własnym ciałem.
• Zniósł możliwość, że jeśli chłop nie mógł oddać części swojego rocznego plonu zboża, stawał się niewolnikiem.
• Zachęcał do rozwoju handlu i produkcji roślinnej, zakazując eksportu zboża. Zapewniło to również żywność dla jego ludu.
• Wprowadził powszechną amnestię.
• Zniósł przywileje rodzinne i podzielił ludność na cztery klasy według zamożności. Każda z tych grup mogła osiągnąć różne poziomy urzędu politycznego. Ale to również spowodowało walkę klas.
• Wprowadził możliwość, że każdy może od czasu do czasu odwołać się od decyzji jakiegokolwiek organu do sądu.

W literaturze Solonowi przypisuje się 5000 wersetów o różnej treści. Nie był więc tak ważnym poetą, ale ludzie cenili go za uczciwość i jasne myślenie. Pisał na przykład o sensie życia i poezji politycznej.

Solon zmarł w podeszłym wieku, a na jego cześć wzniesiono pomnik, gdzie nazwano go "świętym prawodawcą".