Mityczne stworzenia i potwory

Hydra

Hydra lernejska, Hydra Lernaea

W mitologii greckiej Hydra to gigantyczny potwór o wężowym ciele i siedmiu lub dziewięciu smoczych głowach. Była córką giganta Tyfona i Echindy.

Hydra żyła na bagnach w pobliżu miasta Lerna (w Argolidzie) i niszczyła swoje otoczenie. Nikt jednak nie mógł nic z tym zrobić, ponieważ jedna z jej głów była nieśmiertelna, a pozostałe odrastały (jeśli ktoś odciął inną głowę, odrastały dwie kolejne).

Hydra została pokonana dopiero przez herosa Heraklesa, który otrzymał zadanie od króla Eurystheusa. Pomógł mu w tym Ioláos, a to dlatego, że Hydra miała również pomocnika - gigantycznego raka. Herakles podpalił las za bagnami Lernaean, aby uniemożliwić Hydrze odwrót. Następnie zaczął strzelać strzałami w Hydrę. Gdy tylko Hydra rzuciła się na niego, odciął jej głowę, ale wyrosły jej dwie kolejne. W tym momencie gigantyczny krab ugryzł Heraklesa w nogę, ale Ioláos go rozbroił. Po martwym raku Hydra spojrzała za siebie, co Herakles wykorzystał, wyrwał płonące drzewo i spalił jego głowę, aby nie pojawiła się nowa głowa. W ten sam sposób rozprawił się z pozostałymi głowami, w tym z tą nieśmiertelną. Poćwiartował ciało martwej Hydry i zakopał je głęboko w ziemi. Użył żółci Hydry do zmętnienia swoich strzał, ponieważ rany przez nie zadane były nieuleczalne.

Hydra miała kilkoro rodzeństwa, którymi byli Orthos (dwugłowy pies), Kerberos (trójgłowy pies, strażnik królestwa zmarłych), Sfinks (potwór z głową i klatką piersiową nagiej kobiety, ciałem lwa, ogonem węża i skrzydłami orła) oraz Chimera (potwór z ciałem lwa, środkiem kozy, grzbietem smoka, ziejący ogniem trzema paszczami).