Kronos

Kiedy Uranos rządził światem, on i Gaja spłodzili dwunastu potomków (Tytanów), wśród których był Kronos. Uranos znienawidził swoje potomstwo tak bardzo, że wrzucił Hekatoncheirów do wnętrzności ziemi (Tartaru). Gaja zażądała wtedy, aby Tytani odsunęli Uranosa od władzy. Tylko Kronos odważył się to zrobić i żelaznym sierpem pociął Uranosa na kawałki (inne źródła mówią, że odciął mu męskość). Z krwi Uranosa Gaja urodziła Gigantów.

Inny mit głosi, że Kronos wrzucił organy Uranosa (w innej interpretacji była to jego męskość) do morza, gdzie zmieszały się z pianą morską, tworząc Afrodytę.

Po obaleniu Uranosa, Kronos stał się władcą wszystkiego. Ponownie uwięził Hekatoncheirów i pojął za żonę swoją siostrę Rheę. Jego dziećmi były Hestia, Demeter, Hera, Hades i Posejdon. Wszystkie w końcu połknął w obawie, że historia się powtórzy, a jego własne dzieci nie pozbawią go władzy w przyszłości.

Najmłodszy syn (Zeus) uniknął zagrożenia ze strony Cronusa dzięki przebiegłości Rhei. Zanim urodził się Zeus, udała się na Kretę, gdzie potajemnie urodziła dziecko. Następnie dała Cronusowi kamień owinięty w pieluszki zamiast noworodka. To samo, według niektórych legend, przydarzyło się Posejdonowi.

Kiedy Zeus dorósł, chciał się zemścić, więc zmieszał napój miodowy z trucizną i podał go Kronosowi. Następnie Kronos obalił wszystkich braci i siostry Zeusa, a rodzeństwo połączyło siły w walce. Zeus uwolnił Hekatoncheirów, zdobył Cyklopy i niektórych Tytanów po swojej stronie, a po dziesięcioletniej walce pokonał Kronosa i obalił go w Tartarze.

Ludzie później idealizowali panowanie Kronosa jako złoty wiek. W wyniku jego powiązania ze Złotym Wiekiem, Kronos był czczony jako bóg żniw, nadzorujący uprawy, przyrodę i rolnictwo. W Atenach, dwunastego dnia każdego miesiąca, na cześć Kronosa odbywał się festiwal zwany Kronia, celebrujący żniwa.

Grecy nie budowali Kronosowi żadnych świątyń ani w żaden inny sposób nie okazywali mu szczególnej czci.