Wykopaliska w Akrotiri produkowane dowody jednego z najważniejszych osad prehistorycznych w regionie Morza Egejskiego, pochodzące z późnego neolitu (około 4 tysiąclecia pne). W okresie wczesnej epoki brązu (III tysiąclecie p.n.e.) osada stopniowo się rozrastała i w późnej epoce brązu (XX-XVII w. p.n.e.) stała się jednym z głównych ośrodków miejskich i portów na Morzu Egejskim.

W czasach swojej świetności było to duże miasto z rozbudowanym systemem kanalizacji, wielopiętrowymi budynkami ze wspaniałymi freskami, dużymi oknami, meblami i naczyniami, świadczącymi o jego wyrafinowaniu i zamożności. W domach znajdowały się również przedmioty sprowadzane z Grecji kontynentalnej i innych wysp, zwłaszcza z Krety, wysp Dodekanezu, a także z Syrii i Egiptu. Wąskie i brukowane uliczki wiły się między domami. Mieszkańcy tego terenu zajmowali się głównie rolnictwem, hodowlą zwierząt, rybołówstwem i żeglugą, ale byli też budowniczowie, artyści i pszczelarze. Miejscowa ludność poświęcała wiele czasu sztuce, o czym świadczą piękne murale i różne przedmioty dekoracyjne.

Około 1600 r. p.n.e. ożywione życie miasta zostało jednak nagle przerwane przez silne wstrząsy, po których mieszkańcy zostali zmuszeni do ucieczki. Po tym wydarzeniu nastąpiła potężna erupcja wulkanu, jedna z największych na świecie, a na miasto spadło tyle popiołu i innego materiału wulkanicznego, że zostało ono praktycznie zasypane i doskonale zachowało się do dnia dzisiejszego. Paralelę z rzymskimi Pompejami, które spotkało to samo nieszczęście w 79 r. n.e., często wysuwa się na czoło, dlatego miejsce w Akrotiri jest czasem określane jako "greckie Pompeje". Jednak w przeciwieństwie do rzymskich Pompejów nie znaleziono tu szczątków ludzkich, złotej biżuterii ani innych kosztowności, więc mieszkańcy Akrotiri prawdopodobnie zdążyli wcześniej uciec.

W wyniku erupcji wulkanu życie praktycznie ustało zarówno na Santorini, jak i na sąsiednich wyspach. W miejscu erupcji powstała kaldera, a od Santorini oddzieliły się części lądu, które wcześniej tworzyły jedną całość.

Wskazania, że starożytne "zakopane" miasto może być znalezione w tym miejscu pojawiły się pod koniec XIX wieku. Jednak dopiero w 1967 roku rozpoczęto systematyczne wykopaliska, dzięki pracy greckiego archeologa, profesora Spyridona Marinatosa, pracującego pod auspicjami Archaeological Society of Athens, który chciał sprawdzić teorię, że na tym terenie zniknęła ważna cywilizacja minojska. Po jego śmierci w 1974 roku nadzór nad wykopaliskami przejął profesor Christos Doumas. Prace archeologiczne trwają pod jego kierunkiem do dziś, z niezwykłymi rezultatami.

Stanowisko archeologiczne zostało nazwane na cześć dzisiejszej wioski Akrotiri, która znajduje się na wzgórzu nad nim. Pierwotna nazwa miejscowości nie jest znana.

Wizyta na stanowisku archeologicznym Akrotiri to niewątpliwie wyjątkowe doświadczenie, podczas którego poczujesz atmosferę starożytności. Można spacerować po starych uliczkach, między domami, wszystko jest na wyciągnięcie ręki. Większość znalezionych artefaktów została zabrana do Muzeum Prehistorycznego Thery, niektóre z nich są również wystawione w innych muzeach, takich jak Muzeum Archeologiczne Thery (w Fira) i Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach.

Niestety, otwarcie stanowiska archeologicznego dla zwiedzających zostało okupione tragicznym wypadkiem, kiedy to w 2005 roku zawalił się dach przykrywający cały teren wykopalisk, zabijając jednego zwiedzającego. Obiekt został ponownie otwarty dopiero w kwietniu 2012 roku.

Drugim najważniejszym zabytkiem na Santorini są pozostałości starożytnego miasta Thira, położone po wschodniej stronie wyspy, na zboczu pasma górskiego Mesa Vouno.

Inne miejsca turystyczne na Santorini

Najpopularniejsze zabytki na Santorini: Akrotiri (stanowisko archeologiczne), Muzeum Archeologiczne w Therze, Kościół Anastasi (Imerovigli), Kościół Panagia Platchani (Oia), Latarnia morska w Akrotiri, Ruiny zamku bizantyjskiego (Oia), Thira (stanowisko archeologiczne)

Kurorty, plaże, zabytki i wycieczki - wszystko na przejrzystej mapie Santorini.