Arystarch z Samos

Niewiele wiadomo o życiu Arystarcha z Samos. Jak każdy uczony, był aktywny w Aleksandrii, która w tamtych czasach była uważana za centrum starożytnej nauki i nauki. Wszystkie jego pisma prędzej czy później zaginęły lub zostały zniszczone. Jego idee przetrwały jednak w dziełach autorów, którzy po nim nastąpili. Zachowała się jedna niewielka, ale ważna praca, O wielkości i odległości Słońca i Księżyca, która położyła podwaliny pod próby zmierzenia tych odległości.

Według kilku autorów miał on skonstruować skomplikowany zegar słoneczny i wprowadzić pojęcie "wielkiego roku", który odpowiadał 2484 latom.

Jako pierwszy stwierdził, że w centrum wszechświata znajduje się nieruchome Słońce, a wszystko inne krąży wokół niego. W ten sposób stał się twórcą idei modelu heliocentrycznego. W tym czasie znanych było 5 planet, ale poruszały się one nieregularnie i to właśnie system Arystarcha nadał temu porządek.

Twierdził on również, że Słońce musi być znacznie większe niż Ziemia. Podstawą tego pomysłu był rozmiar cienia Księżyca na Ziemi. Obliczenia wykazały, że Księżyc jest około 3 razy mniejszy od Ziemi (w rzeczywistości 0,273), a Słońce z drugiej strony jest około 7 razy większe od naszej planety (realnie 109 razy większe). Tak więc obliczenia nie wypadają zbyt dobrze, ale metodologicznie były poprawne.

Na koniec stwierdził również, że wszechświat jest nieskończony, a gwiazdy są analogiczne do naszego Słońca. Następnie został uznany za bezbożnika i postawiony w stan oskarżenia. Jego idee i modele zostały odrzucone i na długo zapomniane. Idee te zostały ponownie odkryte dopiero w XVII wieku przez Mikołaja Kopernika. Dlatego też Arystarch bywa nazywany starożytnym Kopernikiem.

W ramach filozofii rozwijał i bronił idei Arystotelesa.